خدیجه حمیدی

درود؛

من خدیجه حمیدی هستم.

از 11 سالگی زیر نظر استادی متخصص، طراحی را آموزش دیدم. در 15 سالگی، استادم با فعالیتش به ما آموخت که همه یکی هستیم، ممکنه بپرسید چطور؟

کلاس ما شامل همه افراد بود و شخصی بخاطر محدودیت جسمی و روحی اش حذف نشد. بهتر بگم مجموعه ای کوچک از جهانِ بزرگ بودیم. انسانی که محدودیت حرکتی در قسمتی از دستش داشت، طرح اش را با انگشتان پایش میزد. انسانی که محدودیت بینایی داشت، برای طراحی اش از حس لامسه اش کمک می‌گرفت و... آموختم که این انسان‌های بزرگوار، ناتوان و کم توان نیستند بلکه توانایی آن‌ها فرا انسانی است. اینگونه شد که در 15 سالگی رسالت خودم را یافتم و سعی کردم در مسیرم، جهانی را بسازم که برای همه زیبا باشد.

بعدها وارد رشته کامپیوتر شدم و امید داشتم با ترکیب طراحی و دنیای صفر و یک، می‌توان دنیای زیبایی ساخت. در ادامه‌ی مسیرم به طراحی فراگیر(inclusive design) رسیدم و دیدم با رسالت من مطابقت دارد. بهتره بگم طراحی فراگیر، خودِ رسالتم هست.

از آن زمان تا به الان، در هر سازمان، شرکت یا پروژه ای که کار کردم، طراحی فراگیر و دسترس پذیری اولویت اول من بوده است.

و این مسیر همچنان ادامه دارد.‌.‌